Leut Annie? Doe ziet er triest uit vanmorgen.
Ik weet nie wat het ben, Alie. Maar als me kop toch nie vas zat. Maar die koffie wil ik wel!
Dat zei doe loatst ook al. Wat is d’r toch?
Alie, ik het het gevoel dak de hele dag druk bezig ben, maar aan het eind van de dag het ik eigelek nog niets gedaon.
Dat hest ain noam. Ik heb het loatst nog gelezen in ain of ander vakblad. Eev’m kieken. Ja hier stoat ‘t. Doe hest A.A.A.D.D.
Ik het geen ADeeHDee!
Nee gain ADHD, moar A.A.A.D.D Dat betekent: Age Activated Attention Deficit Disorder.
En wa ben da den presies Alie?
Nou bijvoorbeeld, doe wil ’s ochtends boodschappen halen, je pakt joen autosleutels moar dan zie je dat er nog brieven op joen tafel liggen woar ain postzegel op mot. Die liggen in joen keukenkast dus veur joe boodschappen doet wil je eerst dij postzegels opplakken. As doe dan ’t keukenkastje open doet, zie je dat er gain brood is en mot je noar de vriezer tou. De postzegels leg je eev’m op ’t oanrecht en doe goat noar de schuur woar de vriezer is, anders hebben de kinderen om twaalf uur gain brood.
Ja…. da ben toch logisch?
Ja Annie, moar as doe dan het brood uit de vriezer wil halen, zie je dat de containers helemaal vol zitten en dat ze eigenlijk al aan de weg moeten. Dus wil je de poortdeur uit, maar de sleutel ligt nog binnen. Doe wil de sleutel pakken uit ’t sleutelkastje, je doet ’t licht oan, moar die doet ’t nait. Dus pak je gauw ain peertje en pak je de stoel om op te klimmen, dan zie je dat de tafel nog afgenomen moet worden. Als je een dweiltje wil pakken, zie je de postzegels nog liggen en de tas voor de boodschappen. De schuur stoat open, er is gain brood ontdooit veur de lunch. En as doe dan oan tafel zit mit de kinders zeggen die: Ma, je hebt ook helemaal niets gedaan, terwijl doe hartstikke moe ben.
Pfffff…. je heb gelijk.
En ik wait hoe dat komt.
Oh, hoe komp da den?
Nou dat is dus A.A.A.D.D. Joen leeftied…. doe wordt ook ain dagje ouder.
Nou dankkie Alie, geef mij den nou mijn koffie maor?
Leut? Ah.… vergeten, ik was wel bezig hoor, moar toen zag ik de afstandsbediening op ’t oanrecht liggen en dacht, loat ik dat nou bij de TV leggen, en toen zag ik blaadjes van mijn hangplant op ’t vensterbank liggen en toen kwam doe en…. Zucht....
Geen koffie dus…. Zucht!
Proest, wat mooi.
BeantwoordenVerwijderenMaar ja waar is nu mijn kopje thee ;-)
Hij is geweldig dames! Ik ben ook wel eens zo bezig... Heb dit volgens mij al eens op mijn weblog gezet ook...
BeantwoordenVerwijderenWarme groetjes, Trees
Ja, vergeetachtigheid hoort bij het ouder worden, hoe vaak ik al niet gedacht heb: straks het brood uit de vriezer halen, en het dan toch nog vergeten. Of iets dergelijks.
BeantwoordenVerwijderenEn als ik een rondje door het huis loop, dan zie ik ook dingen die ik vergeten ben.
Ik herinner me een dergelijk stukje, over het 'even' schoonmaken ergens onder en dan van alles tegenkomen wat eerst even gedaan moest worden, het was hilarisch, dat was toch ook van jullie?
Het heeft dus een naam, een heel leuk stukje, Annie en Alie. :-)
Er gaat me een lichtje op. Zou dat de reden zijn dat ik na al die jaren nog steeds die deur moet verven en dat schilderij moet ophangen? Dat het gewoon in de leeftijd zit? Maar ik ben nog zo jong. Hoe dan ook, ik ben blij dat de dames er ook last van hebben. Ik voel me gelijk een stuk beter. Weet je wat? Plato biedt jullie een lekkere bak koffie aan met een mooi stuk koek er bij. Virtueel, niet virtueel... kan allebei. Dan kan ik gelijk beide dames hier eens flink interviewen over het feit dat ze weer helegaar terug zijn en wel op het hoogste niveau. Hulde vanuit het verre westen.
BeantwoordenVerwijderen@ Willie: Ik ken 't mie nait herinneren.. moar ja... mien leeftied hè?
BeantwoordenVerwijderenjuist! dat is het! ik lijd ook aan aaaadddd!
BeantwoordenVerwijderenwat heerlijk dat ik weet wat het is, kan ik er gewoon bij gaan zitten: anders was er ook niets uit de handen gekomen.
bedankt meiden!